Thursday, June 25, 2009
အေဝးေရာက္ တမ္းခ်င္း…
Thomas ယႏၱရားၾကီးရပ္ေနတာ ၅လနီးနီးေတာင္ရွိျပီ။ ၁လခြဲ၊ ၂လေလာက္ ခရီးလြန္ျပီး၊ ျပန္ေရးဖို႔စဥ္းစားေနတာေတာ့ၾကာပါျပီ။ လူကခပ္ပ်င္းပ်င္းရွိတာေရာ အပိုယူထားတဲ့ အတန္းခ်ိန္ေတြေၾကာင့္ပါ မေရးျဖစ္တာ။ ဒီေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ လာမဲ့ ”mid semester test” အတြက္ ျပင္ဆင္တုန္း လြမ္းသလိုလိုျဖစ္လာတာနဲ႔ ဒီကဗ်ာေလးေရးျဖစ္ခဲ့တယ္…
သံုးႏွစ္ၾကာေညာင္းခဲ့ေပမဲ့
အရွဳံးနဲ႔သာ ေဟာင္းႏြမ္းသြားခဲ့။
သထံုလမ္းက အတိတ္ေတြ
အခုတေလာ အဆိပ္ေတြျပန္တက္။
အနမ္းပန္းေတြ ေျခြခြင့္မရတဲ့ဒီလူ
အလြမ္းမ်ားစြာနဲ႔ ေဆြးေနေလရဲ႕။
အင္းယားေျမက အေတြးေတြ
အေဝးလူရဲ႕ အေဆြးကိုေဖးကူေနဆဲပါ။
ျမတ္ႏိုးမွဳအရိုးခံသက္သက္နဲ႔
(တဘဝစာ) ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ရသူအဖို႔
အိပ္မက္ေတြထဲမွာ အခါခါျပိဳလဲ။
ျပဳစားတတ္တဲ့ ေမွာ္ဆရာမေလးေရ…
ဒဏ္ရာေတြကို ကုစားေပးျပီး
ေပ်ာ္စရာေတြကို ေဆာင္က်ဥ္းေပးလွည့္ပါ။
ဆက္ေလွ်ာက္ရမဲ့ ဘဝတေကြ႕မွာ
မင္းအခ်စ္ေတြကို မရသေရြ႕ေတာ့…
ဒီအေမွာင္ထဲက ရုန္းမထြက္ႏိုင္ေသးလို႔ပါ။
မေရရာတဲ့ ဘဝမွာ (မင္းအတြက္)
ေသခ်ာတဲ့ ေနရာတခု ရွိေနဆဲ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
အခုဟာက Thomas ယႏၱရားႀကီး စၿပီး ျပန္လည္ပတ္တာလား ေၾကာ္ျငာျပန္ဝင္တာလား။ ဟီး
ကဗ်ာေလးေတာ့ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ.. ေမာင္ဝကစ္တုိ႔ မယုယတုိ႔ေတာ့ မေတြ႕ေစနဲ႔ေပါ့။ အဟိ
ကဗ်ာက လန္ထြက္ၿပီး လွ်ံတက္ေနတာပဲ။ ျခံခတ္လို႔ေတာင္ မႏိုင္ဘူး ... အဲေလ ေယာင္လို႔ =B
Publicize လုပ္ေပးရမလား . . . =P
ဟီးဟီး....ကဗ်ာေလးကေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲ...ခံစားခ်က္ ကအၿပည္႔နဲ႔ဆိုေတာ႔လည္း... :P :P
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ... ကြ်န္ေတာ္တို႔လဲ ျပန္ေရာက္မွ သထံုလမ္းမွာ ကဗ်ာသြားေရးဦးမွ...
ကိုယ့္လူက လုပ္မယ့္ လုပ္ေတာ့လည္း.. ဟက္ဟက္ :D
အျမန္ဆံုးနီးစပ္နိုင္ပါေစ သယ္ႀကီးေရ..
Post a Comment