တစ္ေန႕တြင္ ေမာင္ညိဳသည္ ရဲစခန္းသုိ႕ ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။
"ဟဲလို ရဲစခန္းက ပါလားခင္ဗ်ာ .. ကၽြန္ေတာ့္အိမ္နီးခ်င္း အေၾကာင္းကို
တိုင္ခ်င္လို႕ပါ .. သူ႕အိမ္ရဲ႕ ထင္းစင္ထဲမွာ ေဆးေျခာက္ေတြ ဖြက္ထားတယ္
ခင္ဗ်"
"အခုလို သတင္းေပးတာ ေက်းဇူး အမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္" ရဲစခန္းမွ ျပန္ေျပာသည္။
ေနာက္ေန႕တြင္ ေမာင္ညိဳ၏ ေဘးအိမ္သို႕ ရဲမ်ား ေရာက္လာသည္။ ရဲမ်ားက
ထင္းစင္ရွိရာသုိ႕ သြားကာ ထင္းစမ်ားကို တစ္စခ်င္းကို ေပါက္ဆိန္ျဖင့္ ခြဲကာ
ရွာေဖြ ၾကေတာ့သည္။ သုိ႕ေသာ္ ေဆးေျခာက္မ်ားကို မေတြ႕ေခ်။
ရဲမ်ား ျပန္သြားျပီးေနာက္ ေမာင္ညိဳသည္ သူ၏ အိမ္နီးခ်င္း ေမာင္စိမ္း
ဆီသုိ႕ ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။
"ေဟ့ေကာင္ ခုနက ရဲေတြ လာျပီး ထင္းေတြ ခြဲသြားလား"
"ေအး ခြဲသြားတယ္ကြ"
"ေအး .. ေကာင္းတယ္ .. အဲ့ဒါဆိုရင္ မင္းအလွည့္ .. ရဲေတြ ဆီကို
ဖုန္းေခၚလိုက္.. ငါ့အိမ္က ဥယ်ာဥ္ ေျမဆြဖို႕ လိုေနတယ္"
********************************************************************************************************************
လင္မယားႏွစ္ေယာက္တြင္ သားေလးေယာက္ရွိသည္။ ထူးဆန္းသည္မွာ
အၾကီးသံုးေယာက္မွာ ဆံပင္နီနီ၊ အသားလတ္လတ္၊ အရပ္ျမင့္ျမင့္ျဖစ္သည္။
အငယ္ဆံုးမွာ ဆံပင္နက္နက္ႏွင့္ အရပ္ ပုပုျဖစ္သည္။ ဖခင္ျဖစ္သူသည္
ေနာက္ဆံုးတြင္ မက်န္းမမာျဖစ္ျပီး ေသလုဆဲဆဲတြင္ ဇနီးျဖစ္သူကို ေသခ်ာ
ေမးလိုက္သည္။
-အခ်စ္ရယ္ ကိုယ္မေသခင္ ကိုယ့္ကို ရိုးရိုးသားသား ေျပာစမ္းပါ။ အငယ္ဆံုး
သားေလးက ကိုယ့္ရဲ႕ ကေလးဆိုတာ။
- ဘုရားအဆူဆူကို က်ိန္ျပီး ေျပာရဲပါတယ္။ ရွင့္သားမွ ရွင့္သား အစစ္ပါ။
ဟု ဇနီးျဖစ္သူက ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
ထိုစကားကို ၾကားျပီးသည္ႏွင့္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူသည္ ျပံဳးလွ်က္
ကြယ္လြန္သြားသည္။ ထိုအခါ ဇနီးျဖစ္သူက ေရရြတ္ေျပာဆို လိုက္သည္။
- ေတာ္ေသးတာေပါ့ ... တျခား သံုးေယာက္ကို ေမးမသြားလို႕..
Wednesday, December 24, 2008
ရယ္ေမာခ်င္သူတုိ႔အတြက္
Tuesday, December 23, 2008
သူခုိးဖမ္းေပးေသာျခင္
ဖင္လန္ပုလိပ္မ်ားက ေမာ္ေတာ္ကားသူခုိးတေယာက္ကုိ ျခင္တေကာင္၏ အကူအညီျဖင့္ ဖမ္းဆီးႏုိင္ခဲ့သည္ဟု လက္ခံထားၾကသည္။ ထုိကားသည္ ဇြန္လအတြင္း၌ အခုိးခံရခဲ့ျပီးေနာက္ မ်ားမၾကာမီ ဘူတာရုံတခုအနီးမွ ျပန္လည္ေတြ႔ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ပုလိပ္ပတၱေရာင္မ်ားက ကားကုိေတြ႔ရွိ၍ စစ္ေဆးၾကည့္ရႈေသာအခါ ေသြး၀ေနေသာျခင္တေကာင္ကုိ သတိျပဳမိရာမွ ေမာ္ေတာ္ကားသူခုိးကုိ ဖမ္းဆီးႏုိင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
၎ျခင္အား DNA ဓါတ္ခြဲခန္းသုိ႔ပုိ႔၍ စုပ္ထားေသာေသြးကုိ စစ္ေဆးေသာအခါ ယခင္က ပုလိပ္မွတ္တမ္း၀င္ ရာဇ၀တ္သားေဟာင္းတဦး၏ ေသြးႏွင့္ထပ္တူျဖစ္ေန၍ ထုိလူအား ဖမ္းဆီးခဲ့ၾကသည္။ စြပ္စြဲခံရေသာပုဂၢိဳလ္ကမူ ထုိကားအား သူ ကားၾကဳံသာစီးမိခဲ့ေၾကာင္း၊ သူမခုိးပါေၾကာင္း ျငင္းဆုိခဲ့သည္။ ပုလိပ္အရာရွိပါလုိမွ စြဲခ်ေရွ႕ေနမ်ားသာလွ်င္ ဤေတြ႔ရွိရေသာအေထာက္အထား မည္မွ်ခုိင္မာသည္ကုိေလ့လာ၍ မသကၤာသူကားသူခုိးအား စြဲခ်က္ခ်ႏုိင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသြားပါသည္။
ဖင္လန္ပုလိပ္မ်ားက အခင္းျဖစ္ပြားရာ ေနရာ၌ရွိသမွ်သဲလြန္စတုိ႔ကုိ အေသးစိတ္ေလ့လာၾကေသာ္လည္း ပုိးမႊားမ်ားမွရရွိေသာ အေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ ရာဇ၀တ္မႈမ်ားကုိ ေျဖရွင္းျခင္းနည္းမွာ အသုံးခ်မႈသိပ္မရွိလွေသးေၾကာင္း၊ ပါလုိကလည္း “ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ပုလိပ္ေက်ာင္းတက္တုန္းက ျခင္ေတြဘာေတြကုိ ေလ့လာၾကည့္ရမယ္လုိ႔ မပါခဲ့ပါဘူး။ ျပီးကားတစင္းထဲမွာ ျခင္တေကာင္ရွာဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္လွဘူး။ ရွာႏုိင္ခဲ့တာ ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အမႈေတြကုိ ဘယ္ေလာက္အေသးစိတ္ ေလ့လာခဲ့တာကုိ သိႏုိင္ပါတယ္။”ဟု ဂုဏ္ယူစြာ ေျပာၾကားသြားပါသည္။
(ေအဖက္ပီ)
ဟယ္ဆန္ကီ၊ ဖင္လန္
Monday, December 22, 2008
ေျပာဖုိ႔ ခက္ပါတယ္
တရံေရာအခါက ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးရွိသတဲ့။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ေဘးနားမွာ သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတဲ့ အထဲမွာမွ တစ္ေယာက္ကို သူ႔ရဲ႕အပါးေတာ္ျမဲ အေနနဲ႔ ခန္႔အပ္ထားသတဲ့။ သေဘာက ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ အနားမွာ ထပ္ၾကပ္မကြာ အျမဲေနခြင့္ရသေပါ႔။ ဘယ္သြားသြား၊ ဘယ္လာလာေပါ႔။ သူဟာ ပညာလည္းရွိတယ္၊ ဘုရင္ႀကီးကိုလည္း အၾကံေကာင္း ဉာဏ္ေကာင္းေတြ ေပးတတ္ေတာ့ ရွင္ဘုရင္က သေဘာေတာ္ေခြ႕တာေပါ႔ကြယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဘယ္သြားသြား ေခၚသြားသတဲ့။
တစ္ေန႔ေတာ့ ရွင္ဘုရင္ ေမြးထားတဲ့ ေခြးဟာ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ လက္ညိဳးကိုကိုက္လိုက္သတဲ့။ ေနာက္ေန႔ေတြေတာ့ လက္ညိဳးဟာ ေရာင္ကိုင္းၿပီး အနာလည္းအေတာ္ေလး ရင္းလာတယ္။ ဘုရင္ႀကီးက သူ႔ အပါးေတာ္ျမဲကိုေမးတယ္။" ေမာင္မင္း၊ ငါကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ေမြးတဲ့ေခြးက ငါ႔ကို ျပန္ကိုက္တယ္ဆိုေတာ့ ဒါ မေကာင္းတဲ့ အတိတ္နိမိတ္ပဲ မဟုတ္လား" တဲ့။ "ေကာင္းသလား၊ ဆိုးသလား ဆိုတာ ေျပာဖုိ႔ခက္ပါတယ္ အရွင္မင္းႀကီး" လို႔အပါးေတာ္ျမဲက ျပန္ေျဖတယ္။ ေနာက္ေတာ့ လက္ညိဳးရဲ႕ အနာက အေျခအေန အေတာ္ေလးဆိုးလာေတာ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ သူ႔ရဲ႕ လက္ညိဳးကို ျဖတ္ပစ္လိုက္ရတယ္။ "ဟယ္ ငါ႔ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ လက္ညိဳးေတာ္ ျဖတ္ပစ္လိုက္ရၿပီ။ ဒါ မေကာင္းတဲ့လကၡဏာပဲ၊ ေမာင္မင္း။ ဘယ္လို အဆိုးေတြမ်ား ႀကံဳလာဦးမလဲ မသိဘူး။ ေလွ်ာက္စမ္းပါဦး" လို႔ ဘုရင္ႀကီးက သူ႔ အပါးေတာ္ျမဲကို အၾကံဉာဏ္ေတာင္းသတဲ့။ "ေကာင္းသလား၊ ဆိုးသလား ဆိုတာ ေျပာဖုိ႔ခက္ပါတယ္ အရွင္မင္းႀကီး" လို႔ပဲ အပါးေတာ္ျမဲက ထပ္ေျဖလိုက္တယ္။ လက္ညိဳးေတာ္ ျပတ္လို႔ စိတ္တိုေနရတဲ့ၾကားထဲ ဒီေကာင္က အခုထိ စကားအေကာင္းမေျပာဘူးဆိုၿပီး ဘုရင္ႀကီးက အေတာ္ေလးတင္းသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ အဲ့ဒီ အပါးေတာ္ျမဲကို ေထာင္ခ်ပစ္လိုက္တယ္။
တစ္ေန႔ေတာ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ ေတာကစားထြက္သတဲ့။ သမင္ကို သဲႀကီးမဲႀကီး လိုက္ဖုိ႔ပဲ အားသန္ေနေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း လိုက္ရင္းလိုက္ရင္းနဲ႔ပဲ ေတာဖြက္ခံလိုက္ရတယ္။ ေတာထဲမွာ လမ္းေပ်ာက္သြားတယ္။ ဆက္သြားေလ ေတာနက္ေလ ျဖစ္ေနတယ္။ ကံမ်ားဆိုးခ်င္ေတာ့ ေတာထဲမွာ ေနၾကတဲ့ လူ႐ိုင္းေတြဟာ သူ႔ကို ေတြ႕ၿပီး ဖမ္းသြားတယ္။
သူတို႔ကေတာ့ ဘုရင္မွန္း ဘယ္သိမွာလဲ။ လူ႐ိုင္းဆိုေတာ့လည္း ဘုရင္ဆိုတာ ဘာေကာင္မွန္းေတာင္ သိမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ ဓေလ့က လူတစ္ေယာက္ေယာက္ ဖမ္းၿပီး နတ္ဘုရားကို ယဇ္ပူေဇာ္ရတယ္။ ယဇ္ပူေဇာ္ဖုိ႔ သတ္မယ္လို႔ ၾကံရြယ္ေနတုန္းမွာပဲ သူတို႔ရဲ႕ အႀကီးအကဲ သတိထားမိသြားတာက ဘုရင္ႀကီးမွာ လက္ညိဳးတစ္ေခ်ာင္းမပါဘူး ဆိုတာပဲ။ အဂၤါမစံုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို
ယဇ္ပူေဇာ္ရင္ နတ္ဘုရားက စိတ္တုိလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ဘုရင္ႀကီးကို ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။ ဘုရင္ႀကီး နန္းေတာ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူ႔အပါးေတာ္ျမဲ ေျပာတဲ့ "ေကာင္းသလား၊ ဆိုသလား ေျပာဖုိ႔ခက္ပါတယ္" ဆိုတဲ့ စကားကို သြားသတိရတယ္။ အကယ္၍သာ သူ လက္ညိဳး မျပတ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ ေတာထဲမွာ ယဇ္ပူေဇာ္ခံရလို႔ ေသၿပီေလ။
ဒါနဲ႔ ပညာရွိေလး အပါးေတာ္ျမဲကို ျပန္လႊတ္ေပးဖုိ႔ အမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ဘုရင္ႀကီးက စိတ္လိုက္မာန္ပါ လုပ္မိတဲ့အတြက္ သူ႔ကုိ ေတာင္းပန္စကား ေျပာေတာ့တယ္။ စိတ္မေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ေတာင္းပန္စကားေျပာေနတဲ့ ဘုရင္ႀကီးကို စိတ္တစ္ခ်က္မကြက္ဘဲ "အရွင္မင္းႀကီး အခုလို ဖမ္းထားတာ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးအတြက္ အက်ဳိးယုတ္တဲ့ ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား" လို႔ ေလွ်ာက္တင္လိုက္တယ္။
ဒီစကားကို ၾကားရေတာ့ ဘုရင္ႀကီး အေတာ္ေလး အံ့အားသင့္သြားတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္လို႔လဲ အေတာ္ေလး စဥ္းစားရခက္သြားတယ္။ အပါးေတာ္ျမဲက သူအဖမ္းခံထားရတာ အဆိုးခ်ည္း မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ဘာလို႔ ေျပာတာလဲ။
ဒီလိုေလ။ အကယ္၍သာ ဘုရင္ႀကီးက အပါးေတာ္ျမဲကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္မထားဘူးဆိုရင္ အခုလို ေတာကစားထြက္ေတာ့ သူလည္း ဘုရင္ႀကီးနဲ႔အတူ ထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္ပါရမွာေပါ႔။ ဘုရင္ႀကီးကို ယဇ္ပူေဇာ္ဖုိ႔ မသင့္ေလ်ာ္ဘူးလို႔ လူ႐ိုင္းေတြက ဆံုးျဖတ္လိုက္တာနဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္ေခၚၿပီး သတ္မွာပဲ။ ဒါဆို အပါးေတာ္ျမဲ အလွည့္ေလ။ သူသာ ဘုရင္ႀကီးနဲ႔ လိုက္သြားခဲ့ရင္ အသက္ခံရမွာေတာ့
မုခ်မေသြပါပဲ။
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ ခင္ဗ်ာ။
------------------------------
ပံုျပင္ေလးရဲ႕ အႏွစ္သာရ
ဒီေလာကမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အရာမွန္သမွ်ကို ဒါအေကာင္းပဲ၊ ဒါအဆိုးပဲလို႔ တရားေသ သက္မွတ္လို႔ မရေကာင္းပါဘူး။ တခါတေလမွာ အေကာင္းေတြဆိုၿပီး ဆုတ္ကိုင္ထားတဲ့ အရာေတြဟာ ကံၾကမၼာ အလွည့္အေျပာင္းေၾကာင့္ အဆိုးေတြ
ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။
ကံေကာင္းတာေတြ ႀကံဳလာတုိင္းမွာ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံစားလိုက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အတင္းအက်ပ္ႀကီး ဖက္တြယ္ မထားပါနဲ႔။ အသက္ရွင္ေနတုန္းမွာ ႀကံဳႀကိဳက္ခြင့္ရတဲ့ ဆုလဒ္တစ္ခုအေနနဲ႔ ခံယူလိုက္ပါ။ အဆိုးေတြ ႀကံဳလာခဲ့ရင္ေကာ။ သိပ္၀မ္းနည္း ပူေဆြးမေနပါနဲ႔။ အျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံေနရတယ္လို႔ ယူဆေနမယ့္အစား ေလာကဓံကို ခံႏုိင္ဖုိ႔ စခန္းသြင္း ေလ့က်င့္ေနတယ္လို႔ မွတ္ယူလိုက္ပါ။ တကယ္တမ္းေတာ့ အဲ့ဒီေလာက္ႀကီး မဆိုး႐ြားဘူးဆိုတာ သိလာပါလိမ့္မယ္။
အဲဒီလို ခံယူႏုိင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ဟာ အမ်ားႀကီး ေပါ႔ပါးလြတ္လပ္ေနပါလိမ့္မယ္။
လူတစ္ေယာက္ဟာ ၿပီးျပည့္စံုဖုိ႔ဆိုရင္ မိတ္ေဆြစစ္၊ မိတ္ေဆြမွန္ တကယ္လိုအပ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကို နားလည္ေပးမယ္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ မွ်ေ၀ခံစားမယ္။ ၀မ္းနည္းမႈေတြကို အတူတကြ ေက်ာ္လႊားမယ္။ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကိုယ့္ဘက္က
ရပ္တည္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ မိတ္ေဆြစစ္ေတြ တကယ့္ကို လိုအပ္တာေပါ႔။ မိတ္ေဆြစစ္ဆိုတဲ့ အထဲမွာ မိဘ၊ ဆရာသမား၊ သူငယ္ခ်င္း၊ ခ်စ္သူနဲ႔ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ ေတြ ပါပါတယ္။
မိတ္ေဆြစစ္ေတြဟာ အျမဲ မွန္လိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ သင္ မေမွ်ာ္လင့္လိုက္ပါနဲ႔။ အမွားလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာကေတာ့ မွားပါေစေတာ့လို႔ သူတို႔ရည္ရြယ္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။
Wednesday, December 10, 2008
ဘုန္းဘုန္း ဒုကၡ
မဂၢဇင္းတခုက ကဗ်ာေလးပါ။ သေဘာက်လို႔ အားလံုးကိုမွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။ =)
ေစ်းဆိုင္မွာ အေၾကြရွားလို႔
ေငြအစား အငွားဝင္
အမ္းသည့္ ခ်ိဳခ်ဥ္။
မလိုခ်င္
ျငိဳျငင္ေပါ့ သည္အရွဳပ္။
ဝယ္သူကို ဆိုင္ရွင္မငဲ့ေပါင္
ရြဲ႕သေယာင္ တမ်ိဳးေျပာင္းတယ္
ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ထုပ္။ ။
Tuesday, December 9, 2008
Monday, December 8, 2008
သင့္လက္ကိုင္ဖုန္း လုပ္ႏိုင္တဲ့ လူသိနည္းတဲ့နည္းေလးခ်က္
Forward email ထဲက တခုပါ။ သင့္လက္ကိုင္ဖုန္းက အသက္ကယ္ပစၥည္း သို႕မဟုတ္ ရွင္သန္ရုန္းကန္ႏိုင္ဖြယ္ရာ အေရးေပၚအေထာက္အကူပစၥည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသတဲ့။
(၁) အေရးေပၚ အတြက္
keypad ကို locked လုပ္ထားရင္ေတာင္ သင့္ လက္ကိုင္ဖုန္းမ်ားဟာ 112 ဆိုတဲ့ နံပါတ္ကို ႏွိပ္လို႕ ရတာ ေတြ႕ရ ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီနံပါတ္ဟာ ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ ၊ ႏိုင္ငံတကာ အေရးေပၚ ဖုန္းနံပါတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ သင္သာ လက္ကိုင္ဖုန္း ဆက္သြယ္ႏိုင္တဲ့ ဧရိယာထဲမွာ ရွိေနပါေစ၊ ဒီနံပါတ္ကို ႏွိပ္လိုက္တာနဲ႕ သင့္လက္ကိုင္ဖုန္းဟာ အနီးဆံုး ဆက္သြယ္မႈ ကြန္ယက္ကို အလိုအေလ်ာက္ ရွာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ကိုင္ဖုန္းက ခလုတ္မ်ားကို ပိတ္ထားရင္ေတာင္ ဒီနံပါတ္ကိုေတာ့ ႏွိပ္လို႕ ရေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယံုဘူးလား .. စမ္းၾကည့္..
(၂) ကားထဲမွာ ေသာ့ေတြက်န္ခဲ့လား
သင့္ကားတံခါးမွာ အေ၀းထိန္းစနစ္ ရွိပါသလား။ တေန႕မွာ အေ၀းထိန္း မဟုတ္ဘဲ လက္နဲ႕ ဖြင့္ရမယ့္ အေန အထား ၾကံဳတတ္ပါတယ္။ ကားေသာ့ကို ကားထဲ ထည့္ခဲ့ၿပီး အပိုေသာ့က အိမ္မွာ က်န္ခဲ့ရင္ လက္ကိုင္ဖုန္း တစ္လံုး ရွိရတာ ဒီလုိအခါ က်ေတာ့ ေကာင္းလုိက္တာ။ အိမ္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ လူရဲ႕ လက္ကိုင္ဖုန္းကို သင့္လက္ကိုင္ဖုန္းကေန ေခၚပါ။ တဖက္က ျပန္ထူးေနရင္ သင့္လက္ကိုင္ဖုန္းကို ကားတံခါးကေန ေျခတလွမ္းအကြာမွာ ထားပါ။ ေနာက္ၿပီး အိမ္ကလူကို ကားေသာ့ဖြင့္တဲ့ ခလုတ္ကို လက္ကိုင္ဖုန္းနားကပ္ၿပီး ႏွိပ္ခိုင္းပါ။ ဟဲဟဲ.. စမး္ၾကည့္ရတာ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေပ်ာ္စရာပဲ မဟုတ္လား။ အိမ္ကလူက လာေပးစာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့။ အကြာအေ၀းက အေရး မဟုတ္ပါဘူး။ ေသာ့အပိုက မိုင္တရာ အကြာမွာ ရွိေနပါေစ ခုနက နည္းနဲ႕ သင့္ကား တံခါးကို အလြယ္တကူ ဖြင့္ႏိုင္တာ သင့္လက္ကိုင္ဖုန္းေၾကာင့္ပါ။
(၃) ဖြက္ထားတဲ့ အပိုဘကၴရီ
သင့္လက္ကိုင္ဖုန္း ဓာတ္အား သိပ္နည္းလာၿပီဆုိပါစို႕။ *3370# ကို ႏွိပ္လိုက္ပါ။ သင့္ လက္ကိုင္ဖုန္းက အေရးေပၚသံုး ခ်န္ထားတဲ့ ဓာတ္အား ကို ျပန္ဖြင့္ေပးၿပီးေနာက္ သင့္လက္ကိုင္ဖုန္းက ဓာတ္အား ထက္၀က္ က်န္ေသးေၾကာင္း ျပပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ သင့္လက္ကိုင္ဖုန္းကို ဓာတ္အား ျပန္ျဖည့္တဲ့အခါမွာ သာမန္နဲ႕ အေရးေပၚသံုး ႏွစ္မ်ိဳးလံုး အတြက္ ဓာတ္အားကို ျပန္ျဖည့္ပါလိမ့္မယ္။ Safety first !!! ပါတဲ့။
(၄) အခိုးခံရတဲ့ လက္ကိုင္ဖုန္းကို သူတပါး သံုးလို႕ မရေတာ့ေအာင္ ဘယ္လို ဖ်က္ဆီး ပစ္မလဲ။
သင့္ လက္ကိုင္ဖုန္းရဲ႕ နံပါတ္စဥ္ကို သိဖို႕ *#06#ကို ႏွိပ္လိုက္ပါ။ ဂဏန္း ၁၅လံုး (ဆယ့္ငါးလံုး) ေပၚလာပါ လိမ့္မယ္။ အဲဒီ ဂဏန္း ဆယ့္ငါးလံုးဟာ သင့္လက္ကိုင္ဖုန္း (handset) အတြက္ သီးသန္႕ပါ။ ဒီ ဂဏန္းေတြကို ခ်ေရးၿပီး လံုျခံဳ စိတ္ခ်ရတဲ့ တေနရာမွာ သိမ္းထားပါ။ သင့္ဖုနး္ အခိုးခံရတဲ့ အခါမွာ သင္ဟာ ဖုန္း ကုမၸဏီကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ဂဏန္း ဆယ့္ငါးလံုးပါ ကုဒ္ကို ေျပာျပ တိုင္တန္းလုိက္ၿပီး သင့္ လက္ကိုင္ဖုန္းကို ပိတ္ခိုင္း ႏိုင္ပါ တယ္။ တကယ္လို႕ သူခိုးဟာ Sim Card ကို မထုတ္ရေသးမီ သင္သာ တုိင္တန္းႏိုင္မယ္ ဆုိရင္ Sim card ကိုေရာ လက္ကိုင္ဖုန္းကိုပါ disable လုပ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္လို႕ သင့္ဖုန္းထဲက သင့္ဆက္သြယ္မႈ ကြန္ယက္ ထဲက သူေတြ စာရင္းနဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ မ်ားကိုလဲ သူတပါး သိျခင္းမွ ကာကြယ္ ႏိုင္သလို သင့္အေယာင္ ေဆာင္ၿပီး သူတပါးကို သင့္ဖုန္း နံပါတ္နဲ႕ ဆက္သြယ္ျခင္း ကိုပါ ကာကြယ္ ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႕ သင္ တိုင္တန္း တာ ေနာက္က်လို႕ သူခိုးက ပိုလ်င္သူ ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ သင့္ Simcard ကိုသာ disable လုပ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ၿပီး သင္ ဟာ ဖုန္းနံပါတ္မ်ားကို လက္ကိုင္ဖုန္း ထဲမွာ မွတ္သား တတ္သူ ျဖစ္ပါက သင့္ ဆက္သြယ္မႈ ကြန္ယက္ ကိုေတာ့ သူခိုးက ေကာင္းေကာင္း သိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သင့္နံပါတ္နဲ႕ သူတပါးကို ဖုန္းဆက္ျခင္းေတာ့ မျပဳႏိုင္ေတာ့ ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အေရးၾကီး ဖုန္းနံပါတ္မ်ားကို Sim Card ထဲမွာသာ မွတ္သား ထားသင့္ ပါတယ္။ ဒီလို ကာကြယ္ ထားႏိုင္ရင္ လက္ကိုင္ဖုန္း ခိုးယူျခင္း ေၾကာင့္ အက်ိဳး မျဖစ္ထြန္းတဲ့ အတြက္ လက္ကိုင္ဖုန္း ခိုးယူမႈမ်ား ေလ်ာ့ပါး လာမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။
လက္ကိုင္ဖုန္းတစ္လံုးကို ၀ယ္ထားရၿပီး တန္ေအာင္ အသံုးခ်ႏိုင္ၾကပါေစ။
Sunday, December 7, 2008
ေမွ်ာ္ေနဆဲ ဒီဇင္ဘာ...
အလွမ္းေဝးေနေပမဲ့
ရမ္းေရာ္ကာ ေမွ်ာ္ေနဆဲပါ။
ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့
ခ်ိဳျမိန္တဲ့ စကားအတြက္
မာေက်ာခက္ထန္တဲ့ ႏွစ္လေတြကို
ရယ္ေမာဟန္ေဆာင္ ေက်ာ္ခဲ့တယ္။
